αδικοπραγώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αδικοπραγώ < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

αδικοπραγώ

1. (νομικός όρος) διαπράττω αδίκημα, κάνω άδικες πράξεις

   ≈ συνώνυμα: παρανομώ

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αδικοπραγώ	αδικοπραγούσα	θα αδικοπραγώ	να αδικοπραγώ		αδικοπραγώντας
β' ενικ.	αδικοπραγείς	αδικοπραγούσες	θα αδικοπραγείς	να αδικοπραγείς	(αδικοπράγει)
γ' ενικ.	αδικοπραγεί	αδικοπραγούσε	θα αδικοπραγεί	να αδικοπραγεί
α' πληθ.	αδικοπραγούμε	αδικοπραγούσαμε	θα αδικοπραγούμε	να αδικοπραγούμε
β' πληθ.	αδικοπραγείτε	αδικοπραγούσατε	θα αδικοπραγείτε	να αδικοπραγείτε	αδικοπραγείτε
γ' πληθ.	αδικοπραγούν(ε)	αδικοπραγούσαν(ε)	θα αδικοπραγούν(ε)	να αδικοπραγούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αδικοπράγησα	θα αδικοπραγήσω	να αδικοπραγήσω		αδικοπραγήσει
β' ενικ.		αδικοπράγησες	θα αδικοπραγήσεις	να αδικοπραγήσεις	αδικοπράγησε
γ' ενικ.		αδικοπράγησε	θα αδικοπραγήσει	να αδικοπραγήσει
α' πληθ.		αδικοπραγήσαμε	θα αδικοπραγήσουμε	να αδικοπραγήσουμε
β' πληθ.		αδικοπραγήσατε	θα αδικοπραγήσετε	να αδικοπραγήσετε	αδικοπραγήστε
γ' πληθ.		αδικοπράγησαν αδικοπραγήσαν(ε)	θα αδικοπραγήσουν(ε)	να αδικοπραγήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αδικοπραγήσει	είχα αδικοπραγήσει	θα έχω αδικοπραγήσει	να έχω αδικοπραγήσει
β' ενικ.	έχεις αδικοπραγήσει	είχες αδικοπραγήσει	θα έχεις αδικοπραγήσει	να έχεις αδικοπραγήσει
γ' ενικ.	έχει αδικοπραγήσει	είχε αδικοπραγήσει	θα έχει αδικοπραγήσει	να έχει αδικοπραγήσει
α' πληθ.	έχουμε αδικοπραγήσει	είχαμε αδικοπραγήσει	θα έχουμε αδικοπραγήσει	να έχουμε αδικοπραγήσει
β' πληθ.	έχετε αδικοπραγήσει	είχατε αδικοπραγήσει	θα έχετε αδικοπραγήσει	να έχετε αδικοπραγήσει
γ' πληθ.	έχουν αδικοπραγήσει	είχαν αδικοπραγήσει	θα έχουν αδικοπραγήσει	να έχουν αδικοπραγήσει

Μεταφράσεις

    αδικοπραγώ