αδειούχος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αδειούχος < άδει(α) + -ούχος (< έχω)

• και (ουσιαστικοποιημένο)

Προφορά

ΔΦΑ : /a.ðiˈu.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐δει‐ού‐χος

Επίθετο

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αδειούχος	η	αδειούχος & αδειούχα	το	αδειούχο
γενική	του	αδειούχου	της	αδειούχου & αδειούχας	του	αδειούχου
αιτιατική	τον	αδειούχο	την	αδειούχο & αδειούχα	το	αδειούχο
κλητική		αδειούχε		αδειούχε & αδειούχα		αδειούχο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αδειούχοι	οι	αδειούχοι & αδειούχες	τα	αδειούχα
γενική	των	αδειούχων	των	αδειούχων	των	αδειούχων
αιτιατική	τους	αδειούχους	τις	αδειούχους & αδειούχες	τα	αδειούχα
κλητική		αδειούχοι		αδειούχοι & αδειούχες		αδειούχα
ομάδα '-ος -ος -ο & -α', Κατηγορία όπως «ζημιογόνος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αδειούχος -ος/-α -ο

1. που απουσιάζει από την εργασία του ή την υπηρεσία του έχοντας πάρει άδεια
2. που έχει άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος

Μεταφράσεις

    αδειούχος

γαλλικά : en congé (fr), certifié (fr), agréé (fr)

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	αδειούχος	οι	αδειούχοι
γενική	του/της	αδειούχου	των	αδειούχων
αιτιατική	τον/την	αδειούχο	τους/τις	αδειούχους
κλητική		αδειούχε		αδειούχοι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αδειούχος αρσενικό ή θηλυκό

• που είναι αδειούχος