αγκυρώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αγκυρώνω < άγκυρα + -ώνω (μεταφραστικό δάνειο από τη γερμανική verankern ή μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική ancrer)

Ρήμα

αγκυρώνω

1. (ναυτικός όρος) άλλη μορφή του αγκυροβολώ
2. (τεχνολογία) αγκιστρώνω
3. (μεταφορικά) σταθεροποιώ

Συγγενικά

• αγκύρωση

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αγκυρώνω	αγκύρωνα	θα αγκυρώνω	να αγκυρώνω		αγκυρώνοντας
β' ενικ.	αγκυρώνεις	αγκύρωνες	θα αγκυρώνεις	να αγκυρώνεις	αγκύρωνε
γ' ενικ.	αγκυρώνει	αγκύρωνε	θα αγκυρώνει	να αγκυρώνει
α' πληθ.	αγκυρώνουμε	αγκυρώναμε	θα αγκυρώνουμε	να αγκυρώνουμε
β' πληθ.	αγκυρώνετε	αγκυρώνατε	θα αγκυρώνετε	να αγκυρώνετε	αγκυρώνετε
γ' πληθ.	αγκυρώνουν(ε)	αγκύρωναν αγκυρώναν(ε)	θα αγκυρώνουν(ε)	να αγκυρώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αγκύρωσα	θα αγκυρώσω	να αγκυρώσω		αγκυρώσει
β' ενικ.		αγκύρωσες	θα αγκυρώσεις	να αγκυρώσεις	αγκύρωσε
γ' ενικ.		αγκύρωσε	θα αγκυρώσει	να αγκυρώσει
α' πληθ.		αγκυρώσαμε	θα αγκυρώσουμε	να αγκυρώσουμε
β' πληθ.		αγκυρώσατε	θα αγκυρώσετε	να αγκυρώσετε	αγκυρώστε
γ' πληθ.		αγκύρωσαν αγκυρώσαν(ε)	θα αγκυρώσουν(ε)	να αγκυρώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αγκυρώσει	είχα αγκυρώσει	θα έχω αγκυρώσει	να έχω αγκυρώσει
β' ενικ.	έχεις αγκυρώσει	είχες αγκυρώσει	θα έχεις αγκυρώσει	να έχεις αγκυρώσει
γ' ενικ.	έχει αγκυρώσει	είχε αγκυρώσει	θα έχει αγκυρώσει	να έχει αγκυρώσει
α' πληθ.	έχουμε αγκυρώσει	είχαμε αγκυρώσει	θα έχουμε αγκυρώσει	να έχουμε αγκυρώσει
β' πληθ.	έχετε αγκυρώσει	είχατε αγκυρώσει	θα έχετε αγκυρώσει	να έχετε αγκυρώσει
γ' πληθ.	έχουν αγκυρώσει	είχαν αγκυρώσει	θα έχουν αγκυρώσει	να έχουν αγκυρώσει

Μεταφράσεις

    αγκυρώνω