άφωνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	άφωνος	η	άφωνη	το	άφωνο
γενική	του	άφωνου	της	άφωνης	του	άφωνου
αιτιατική	τον	άφωνο	την	άφωνη	το	άφωνο
κλητική		άφωνε		άφωνη		άφωνο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	άφωνοι	οι	άφωνες	τα	άφωνα
γενική	των	άφωνων	των	άφωνων	των	άφωνων
αιτιατική	τους	άφωνους	τις	άφωνες	τα	άφωνα
κλητική		άφωνοι		άφωνες		άφωνα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

άφωνος < αρχαία ελληνική ἄφωνος

Επίθετο

άφωνος, -η, -ο

• που δεν έχει φωνή, που δεν προφέρεται

Εκφράσεις

• μένω άφωνος: δε βγάζω μιλιά, δεν μπορώ να μιλήσω (από έκπληξη, τρόμο, κ.ά.)

Συγγενικά

• άφωνα
• αφωνία
• αφωνόληκτος
• → δείτε τη λέξη φωνή

Συνώνυμα

• άναυδος
• άλαλος
• βουβός
• βωβός
• σιωπηλός
• αμίλητος
• εχέμυθος

Μεταφράσεις

    άφωνος

γαλλικά : aphone (fr), sans (fr) voix (fr)