Σαλαμίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Σᾰλᾰμῑν-
ονομαστική	ἡ	Σαλαμίς	αἱ	Σαλαμῖνες
γενική	τῆς	Σαλαμῖνος	τῶν	Σαλαμίνων
δοτική	τῇ	Σαλαμῖνῐ	ταῖς	Σαλαμῖσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Σαλαμῖνᾰ	τὰς	Σαλαμῖνᾰς
κλητική ὦ!		Σαλαμίς		Σαλαμῖνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Σαλαμῖνε
γεν-δοτ	τοῖν		Σαλαμίνοιν
Το δίχρονο φωνήεν του θέματος σε -ῑν είναι μακρό. Συνήθως στον ενικό.
3η κλίση, Κατηγορία 'δελφίς' όπως «δελφίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Σαλαμίς < πιθανόν φοινικική salam (ειρήνη)

Κύριο όνομα

Σαλαμίς θηλυκό ενικός

1. (νησί, πόλη) η Σαλαμίνα, στον Σαρωνικό
2. αρχαία πόλη της Κύπρου

Άλλες μορφές

• Σαλαμίν (μεταγενέστερος τύπος)

Παράγωγα

• Σαλαμίνιος
• Σαλαμινία
• Σαλαμινιάς
• Σαλαμίναδε
• Σαλαμινόθεν

Σύνθετα

• Σαλαμιναφέτης

Δείτε επίσης

• Σαλαμίνα στη Βικιπαίδεια 

Πηγές

• Σαλαμίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Σαλαμίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.