Μπερούτι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	Μπερούτι	τα	Μπερούτια
γενική	του	Μπερουτιού	των	Μπερουτιών
αιτιατική	το	Μπερούτι	τα	Μπερούτια
κλητική		Μπερούτι		Μπερούτια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση. Συνήθως στον ενικό
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Μπερούτι < → λείπει η ετυμολογία

Προφορά

ΔΦΑ : /beˈɾu.ti/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Μπε‐ρού‐τι

Κύριο όνομα

Μπερούτι ουδέτερο

• (λαϊκότροπο, παρωχημένο) (πρωτεύουσα) άλλη μορφή του Βηρυτός

  ※  Στο Μαρόκο στο Μπερούτι / πω πω πω πενιές το ούτι / κι αρχινάει το τσιφτετέλι / και μαζί το γιαλελέλι.

  Να ‘χα δυο ζωές να ζούσα, στίχοι: Κώστας Μάνεσης, μουσική/εκτέλεση: Νίκος Γούναρης, 1951

Μεταφράσεις

    Μπερούτι

→ δείτε τη λέξη Βηρυτός

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998), λήμμα: Βηρυτός