Λυκαῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Λυκαῖος	ἡ	Λυκαίᾱ	τὸ	Λυκαῖον
γενική	τοῦ	Λυκαίου	τῆς	Λυκαίᾱς	τοῦ	Λυκαίου
δοτική	τῷ	Λυκαίῳ	τῇ	Λυκαίᾳ	τῷ	Λυκαίῳ
αιτιατική	τὸν	Λυκαῖον	τὴν	Λυκαίᾱν	τὸ	Λυκαῖον
κλητική ὦ!		Λυκαῖε		Λυκαίᾱ		Λυκαῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Λυκαῖοι	αἱ	Λυκαῖαι	τὰ	Λυκαῖᾰ
γενική	τῶν	Λυκαίων	τῶν	Λυκαίων	τῶν	Λυκαίων
δοτική	τοῖς	Λυκαίοις	ταῖς	Λυκαίαις	τοῖς	Λυκαίοις
αιτιατική	τοὺς	Λυκαίους	τὰς	Λυκαίᾱς	τὰ	Λυκαῖᾰ
κλητική ὦ!		Λυκαῖοι		Λυκαῖαι		Λυκαῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Λυκαίω	τὼ	Λυκαίᾱ	τὼ	Λυκαίω
γεν-δοτ	τοῖν	Λυκαίοιν	τοῖν	Λυκαίαιν	τοῖν	Λυκαίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «ὡραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Λυκαῖος < Λύκαι(ον) + -ος (-αῖος). Δείτε και λύκος

Επίθετο

Λυκαῖος, -α, -ον [ῠ]

1. (πατριδωνυμικό) που σχετίζεται, αναφέρερεται ή προέρχεται από το όρος Λύκαιον
2. προσωνυμία του Διός

   ⮡  τὸ τοῦ Λυκαίου Διὸς ἱερὸν

Άλλες μορφές

• Λύκαιος

Συγγενικά

• τὰ Λύκαια
• Λύκειον
• Λύκειος
• → και δείτε τη λέξη λύκος

Δείτε επίσης

• Λυκαονία
• Λυκία
• Λύκιος

Κύριο όνομα

Λυκαῖος αρσενικό

• ανδρικό όνομα

Πηγές

• Λυκαῖος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Λυκαῖος, Λύκαιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.