Λάκων

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Λάκων	οἱ	Λάκωνες
γενική	τοῦ	Λάκωνος	τῶν	Λακώνων
δοτική	τῷ	Λάκωνῐ	τοῖς	Λάκωσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Λάκωνᾰ	τοὺς	Λάκωνᾰς
κλητική ὦ!		Λάκων		Λάκωνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Λάκωνε
γεν-δοτ	τοῖν		Λακώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώδων' όπως «κώδων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Λάκων < προελληνική • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

Λάκων, -ωνος (θηλυκό: Λάκαινα [ιωνικά: Λακωνίς])

1. άτομο από τη Λακωνία, τη Λακεδαίμονα χώρα
2. ο Σπαρτιάτης
3. λιγομίλητος σαν Σπαρτιάτης

Παράγωγα

• Λακωνία (μεταγενέστρο)

Συγγενικά

• λακωνίζω
• Λακωνική (η χώρα)
• λακωνικαί (τα λακωνικά πέδιλα)
• λακωνιστής
• λακωνισμός
• φιλολάκων

Σύνθετα

• Λακεδαίμων

Πηγές

• Λάκων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Λάκων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.