Δείτε επίσης: Κουλούρη

Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία

↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική η Κούλουρη
      γενική της Κούλουρης
    αιτιατική την Κούλουρη
     κλητική Κούλουρη
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία επεξεργασία

Κούλουρη < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Κούλουρη[1] Κούλουρις / Κόλουρις[2] [3] < πιθανόν ελληνιστική κοινή κόλουρος (κολοβός). Ή, η ονομασία Κούλουρη οφείλεται στο σχήμα του νησιού της Σαλαμίνας.[4] → δείτε το μεσαιωνικό κολλούριον

  Προφορά επεξεργασία

ΔΦΑ : /ˈku.lu.ɾi/
με άρθρο, στην αιτιατική ενικού την: ΔΦΑ : /tiŋ‿ˈɡu.lu.ɾi/
τυπογραφικός συλλαβισμός: Κού‐λου‐ρη
τονικό παρώνυμο: κουλούρι, Κουλούρη

  Κύριο όνομα επεξεργασία

Κούλουρη θηλυκό

Εκφράσεις επεξεργασία

  Μεταφράσεις επεξεργασία

  Αναφορές επεξεργασία

  1. Κούλουρη - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Ανδριώτης, Νικόλαος Παντελής (1983) Ετυμολογικό λεξικό της κοινής νεοελληνικής. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών (Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη). ISBN 960‑231‑036‑7. Έκδοση 3η, φωτοτυπική με διορθώσεις και προσθήκες του συγγραφέα. (1η έκδ:1951, 2η έκδ:1967)
    Κούλουρη (απόσπασμα@books.google)
  3. Χατζής, Αντώνιος, περιοδικό Αθηνά, τόμος 42, 1930, σελ.263
    ※  ο Αντώνιος Χατζής κάμνει την εξής ανακοίνωσιν: Υπεστήριξεν ότι η νήσος Σαλαμίς δύο μόνον ονόματα εγνώρισε διά πάντων των αιώνων, το Σαλαμίς και Κόλουρις-Κούλουρι(ς) και […] (απόσπασμα@books.google)
  4. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)