Κήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

Κήρ < ρίζ. κερ-

Ουσιαστικό

Κήρ θηλυκό

η θεά του θανάτου, της μοίρας, της συμφοράς και του ολέθρου.

Παράγωγα

• κηραίνω

Σύνθετα

• κηριτρεφής, ο θρεμμένος με τη δυστυχία, θανατηφόρος