charge

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

charge < (κληρονομημένο) μέση αγγλική chargen < παλαιά γαλλική chargier < λατινική carricare < carrus

Προφορά

ΔΦΑ : /t͡ʃɑːd͡ʒ/ (βρετανικό)

ΔΦΑ : /t͡ʃɑɹd͡ʒ/ (ΗΠΑ)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
charge	charges

charge ^(en)

1. (μετρήσιμο και μη μετρήσιμο) η επιβάρυνση, η δαπάνη, το χρηματικό ποσό που ζητά κάποιος για αγαθά και υπηρεσίες

   ↪ free of charge - χωρίς επιβάρυνση

   ↪ for a small charge - έναντι μικρής δαπάνης

2. (μη μετρήσιμο) υπεύθυνος, η θέση της εξουσίας πάνω σε κάποιον ή κάτι· η ευθύνη για κάποιον ή κάτι

   ↪ Who is in charge of this store?

   Ποιος είναι υπεύθυνος σ' αυτό το μαγαζί;

3. (μετρήσιμο και μη μετρήσιμο) η κατηγορία, η μήνυση, επίσημος ισχυρισμός της αστυνομίας ότι κάποιος έχει διαπράξει έγκλημα

   ↪ She was cleared of every charge.

   Αθωώθηκε από κάθε κατηγορία.

   ↪ The plaintiff eventually withdrew the charge.

   Ο ενάγων τελικά απέσυρε τη μήνυση.

4. (μετρήσιμο και μη μετρήσιμο) το ηλεκτρικό φορτίο

   ↪ a positive/negative electric charge - Θετικό/αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο

5. η επέλαση, η έφοδος

   ↪ a cavalry charge - επέλαση/έφοδος ιππικού

6. (εραλδική) αντικείμενο που παριστάνεται σε ένα οικόσημο

Εκφράσεις

• charge-off
• color charge
• colour charge
• cover charge
• electric charge
• finance charge
• free of charge
• in charge
• take charge

Συνώνυμα

• count

Ρήμα

ενεστώτας	charge
γ΄ ενικό ενεστώτα	charges
αόριστος	charged
παθητική μετοχή	charged
ενεργητική μετοχή	charging

charge ^(en)

1. (μεταβατικό και αμετάβατο) φορτίζω, φορτώνω, η φόρτιση, το φόρτωμα, εφοδιάζω μια μπαταρία, ένα συσσωρευτή κτλ. με ηλεκτρικό φορτίο

   ↪ The generator is charging the car battery.

   Το δυναμό φορτίζει την μπαταρία του αυτοκινήτου.

   ↪ I charged the battery.

   Φόρτισα την μπαταρία.

   ↪ The battery needs charging.

   Η μπαταρία χρειάζεται φόρτιση/φόρτωμα.

2. (μεταβατικό) φορτίζω, γεμίζω κάποιον με ένα συναίσθημα

   ↪ The atmosphere/the discussion was dangerously charged.

   Η ατμόσφαιρα/η συζήτηση φορτίστηκε επικίνδυνα.

3. (μεταβατικό) κατηγορώ

   ↪ He was charged with murder/with stealing the money.

   Κατηγορήθηκε για φόνο/ότι έκλεψε τα χρήματα.

4. αναθέτω ένα καθήκον, μια αρμοδιότητα
5. επελαύνω

Συγγενικά

• discharge
• surcharge

Σύνθετα

• charge down
• charger
• charge up
• double-charge
• overcharge
• recharge
• undercharge

Πηγές

• charge (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• charge (verb) - Oxford Learner's Dictionaries

---

Γαλλικά (fr)

ενικός	πληθυντικός
charge	charges

Προφορά

^ⓘ 

Ουσιαστικό

charge ^(fr) θηλυκό

1. το φορτίο, το φόρτωμα
2. το αξίωμα, η εξουσία, η ανάθεση
3. η έφοδος

Συγγενικά

• chargé - chargée
• chargement
• charger
• chargeur
• chargeuse