ballo

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

ballo < αρχαία ελληνική βαλλίζω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *bal- (=κουνώ, χορεύω)

Ρήμα

ballo

• χορεύω

Συγγενικά

• (νέα ελληνική) μπάλος

Κλίση

Α' συζυγία (ballo, -, -, ballare)

Ενεργητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: ballo, ballas, ballat, ballamus, ballatis, ballant. Υποτακτική: ballem, balles, ballet, ballemus, balletis, ballent. Προστακτική: -, balla, -, -, ballate, -. Απαρέμφατο: ballare. Μετοχή: ballans, ballans, ballans (-ntis). Παρατατικός Οριστική: ballabam, ballabas, ballabat, ballabamus, ballabatis, ballabant. Υποτακτική: ballarem, ballares, ballaret, ballaremus, ballaretis, ballarent. Μέλλοντας Οριστική: ballabo, ballabis, ballabit, ballabimus, ballabitis, ballabunt. Υποτακτική: - Προστακτική: -, ballato, ballato, -, ballatote, ballanto. Απαρέμφατο: - Μετοχή: - Παρακείμενος Οριστική: - Υποτακτική: - Απαρέμφατο: - Υπερσυντέλικος Οριστική: - Υποτακτική: - Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: - Γερούνδιο ballandi, ballando, ballandum, ballando. Σουπίνο - Παθητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: ballor, ballaris (-re), ballatur, ballamur, ballamini, ballantur. Υποτακτική: baller, balleris (-re), balletur, ballemur, ballemini, ballentur. Προστακτική: -, ballare, -, -, ballamini, -. Απαρέμφατο: ballari Παρατατικός Οριστική: ballabar, ballabaris (-re), ballabatur, ballabamur, ballabamini, ballabantur. Υποτακτική: ballarer, ballareris, ballaretur, ballaremur, ballaremini, ballarentur. Μέλλοντας Οριστική: ballabor, ballaberis, ballabitur, ballabimur, ballabimini, ballabuntur. Προστακτική: -, ballator, ballator, -, -, ballantor. Απαρέμφατο: - Παρακείμενος Οριστική: - Υποτακτική: - Απαρέμφατο: - Μετοχή: - Υπερσυντέλικος Οριστική: - Υποτακτική: - Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: - Απαρέμφατο: - Γερουνδιακό ballandus-a-um