ἔλευσις
Αρχαία ελληνικά (grc) επεξεργασία
| ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||||
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ἡ | ἔλευσῐς | αἱ | ἐλεύσεις | ||||
| γενική | τῆς | ἐλεύσεως | τῶν | ἐλεύσεων | ||||
| δοτική | τῇ | ἐλεύσει | ταῖς | ἐλεύσεσῐ(ν) | ||||
| αιτιατική | τὴν | ἔλευσῐν | τὰς | ἐλεύσεις | ||||
| κλητική ὦ! | ἔλευσῐ | ἐλεύσεις | ||||||
| δυϊκός | ||||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | ἐλεύσει | ||||||
| γεν-δοτ | τοῖν | ἐλευσέοιν | ||||||
| 3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- ἔλευσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική θέμα ἐλευσ- του ρήματος ἐλεύσομαι (που χρησιμοποιείται και ως μέλλοντας του ἔρχομαι) + -σις < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁ludʰ-.[1] Κατά μία άποψη συνδέεται με το ἐλεύθερος[2]
- ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: έλευση
Ουσιαστικό
επεξεργασία
ἔλευσις θηλυκό
- (ελληνιστική κοινή) η άφιξη, ο ερχομός
- ↪ (στην Καινή Διαθήκη) ο ερχομός του Ιησού, του Χριστού
Σύνθετα επεξεργασία
Συγγενικά επεξεργασία
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ «ἐλεύσομαι» - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.
- ↑ «ελεύθερος» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
Πηγές
επεξεργασία
- ἔλευσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- ἔλευσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.