Αρχαία ελληνικά (grc) επεξεργασία

ελληνικό αλφάβητο
 
 Α  α     άλφα / ἄλφα Ν ν   νι / νῦ
 Β  β  ϐ   βήτα / βῆτα Ξ ξ   ξι / ξεῖ, ξῖ, ξῦ
 Γ γ   γάμα / γάμμα Ο ο   όμικρον / ὂ μικρόν, (οὖ)
 Δ δ   δέλτα Π π ϖ  πι / πεῖ, πῖ
 Ε ε   έψιλον / ἒ ψιλόν, (εἶ) Ρ ρ ϱ ρο / ῥῶ
 Ζ ζ   ζήτα / ζῆτα Σ σ/ς   σίγμα / σῖγμα
 Η η   ήτα / ἦτα Τ τ   ταυ / ταῦ
 Θ θ ϑ θήτα / θῆτα Υ υ   ύψιλον / ὖ ψιλόν, ()
 Ι ι   γιώτα, ιώτα / ἰῶτα Φ φ ϕ φι / φεῖ, φῖ
 Κ κ ϰ κάπα / κάππα Χ χ   χι / χεῖ, χῖ
 Λ λ   λάμδα, λάμντα, λάβδα Ψ ψ   ψι / ψεῖ, ψῖ
 Μ μ   μι / μῦ Ω ω   ωμέγα / ὦ μέγα, ()
Παρωχημένα γράμματα
 Ϝ ϝ   δίγαμμα  Ϻ ϻ   σαν
 Ϛ ϛ   στίγμα  Ϸ ϸ   σω
 Ϡ ϡ   σαμπί  Ͳ ͳ   παλαιό σαμπί
 Ϙ ϙ   κόππα  Ϟ ϟ   μεταγενέστερο κόππα
 Ͱ ͱ   ἧτα (δασυνόμενο)  Ϲ  ϲ   μηνοειδές σίγμα
 Ϗ ϗ   και  Ȣ ȣ   ου
 Ͷ ͷ   παμφυλιακό δίγαμμα        

  Ετυμολογία επεξεργασία

ἄλφα < (άμεσο δάνειο) φοινικική 𐤀𐤋𐤐 (a-l-p) (=χιλιάδα) < ονομασία του συμβόλου 𐤀 (ʾaleph) < πρωτοσιναϊτικό ιερογλυφικό
F1
(αρχαία αιγυπτιακά)
το πρώτο σύμβολο του φοινικικού αλφαβήτου, που είχε το γραμμικό σχήμα , σαν σχήμα της κεφαλής του ταύρου («βοός κεφαλή» όπως γράφει ο Ησύχιος) και ονομαζόταν άλεφ (ταύρος)

  Ουσιαστικό επεξεργασία

ἄλφα ουδέτερο άκλιτο (πληθυντικός τὰ )

  • άλφα, ονομασία του πρώτου γράμματος του ελληνικού αλφαβήτου
    σύμβολο: Α
    ※  ἐπίσταται δ' οὐδ' ἄλφα συλλαβὴν γνῶναι
    δεν ξέρει να ξεχωρίσει ούτε το γράμμα άλφα
    Ἡρώδας, 3ος αιώνας πΚΕ, Μιμίαμβοι, 3.1.22 @greek-language.gr, μετάφραση: Βασίλειος Γ. Μανδηλαράς

Εκφράσεις επεξεργασία

Δείτε επίσης επεξεργασία

  Πηγές επεξεργασία