ἀνάγκη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀνάγκη	αἱ	ἀνάγκαι
γενική	τῆς	ἀνάγκης	τῶν	ἀναγκῶν
δοτική	τῇ	ἀνάγκῃ	ταῖς	ἀνάγκαις
αιτιατική	τὴν	ἀνάγκην	τὰς	ἀνάγκᾱς
κλητική ὦ!		ἀνάγκη		ἀνάγκαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀνάγκᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀνάγκαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀνάγκη < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂neḱ- (Χρειάζεται ανάπτυξη, εκδοχές)

Ουσιαστικό

ἀνάγκη θηλυκό (ἀνᾰγκη)

1. ανάγκη, πιεστική επιθυμία, εξαναγκασμός
2. λογική αναγκαιότητα
3. πεπρωμένο
4. κακοπάθεια, βασανισμός
5. συγγενικός δεσμός αίματος

Άλλες μορφές

• (ιωνικός, επικός τύπος ) ἀναγκαίη

Σύνθετα

• ἀναγκόδακρυς
• ἀναγκοτροφέω
• ἀναγκοφαγέω

Πηγές

• ἀνάγκη - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• ἀνάγκη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀνάγκη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.