ψεῦσμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ψεῦσμᾰ	τὰ	ψεύσμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	ψεύσμᾰτος	τῶν	ψευσμᾰ́των
δοτική	τῷ	ψεύσμᾰτῐ	τοῖς	ψεύσμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ψεῦσμᾰ	τὰ	ψεύσμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ψεῦσμᾰ		ψεύσμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ψεύσμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		ψευσμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψεῦσμα < ψεύδομαι ψεύδω, ψευσ- + -μα

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ ελληνιστική κοινή: ψεῦμα (με προφορά [ev]) ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: ψέμα ⇒ νέα ελληνικά: ψέμα

Ουσιαστικό

ψεῦσμα ουδέτερο

1. το ψέμα

   ※  5ος/4ος αιώνας πκε ⌘ Πλάτων, Μένων, 71d

   εἶπον καὶ μὴ φθονήσῃς, ἵνα εὐτυχέστατον ψεῦσμα ἐψευσμένος ὦ, ἂν φανῇς σὺ μὲν εἰδὼς καὶ Γοργίας

Συγγενικά

• ψεύστης
• ψευδής και ποιητικός τύπος ψεῦδις, -ιος
• ψεῦδος

→ και δείτε τη λέξη ψεύδω

Πηγές

• ψεῦσμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ψεῦσμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.