φῦλον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	φῦλον	τὰ	φῦλᾰ
γενική	τοῦ	φύλου	τῶν	φύλων
δοτική	τῷ	φύλῳ	τοῖς	φύλοις
αιτιατική	τὸ	φῦλον	τὰ	φῦλᾰ
κλητική ὦ!		φῦλον		φῦλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φύλω
γεν-δοτ	τοῖν		φύλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φῦλον < φύω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

φῦλον ουδέτερο

1. φυλή
2. γενιά
3. έθνος
4. λαός

Πηγές

• φῦλον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φῦλον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.