φρούριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	φρούριον	τὰ	φρούριᾰ
γενική	τοῦ	φρουρίου	τῶν	φρουρίων
δοτική	τῷ	φρουρίῳ	τοῖς	φρουρίοις
αιτιατική	τὸ	φρούριον	τὰ	φρούριᾰ
κλητική ὦ!		φρούριον		φρούριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φρουρίω
γεν-δοτ	τοῖν		φρουρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φρούριον < φρουρ(ός) + -ιον

Ουσιαστικό

φρούριον, -ου ουδέτερο

• φρούριο, κάστρο, οχυρό

  ※  6ος/5ος↑ αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Εὐμενίδες, στίχ. 919 (917-919)

  οὐδ’ ἀτιμάσω πόλιν, / τὰν καὶ Ζεὺς ὁ παγκρατὴς Ἄρης τε / φρούριον θεῶν νέμει

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : φρώριον

Πολυλεκτικοί όροι

• Καινὸν φρούριον (τοπωνύμιο)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη φρουρός

Πηγές

• φρούριον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φρούριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.