τέχνασμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τέχνασμα	τα	τεχνάσματα
γενική	του	τεχνάσματος	των	τεχνασμάτων
αιτιατική	το	τέχνασμα	τα	τεχνάσματα
κλητική		τέχνασμα		τεχνάσματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τέχνασμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τέχνασμα

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈte.xna.zma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τέ‐χνα‐σμα

Ουσιαστικό

τέχνασμα ουδέτερο

1. επινόηση, κόλπο, πονηριά, πανουργία
2. (μαθηματικά) πιο εύκολη λύση προβλήματος

Συγγενικά

• αντιτέχνασμα

→ και δείτε τη λέξη τέχνη

Μεταφράσεις

    τέχνασμα

αγγλικά : artifice (en), trick (en), gimmick (en), device (en) γαλλικά : artifice (fr), manœuvre (fr), feinte (fr), subterfuge (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	τέχνασμᾰ	τὰ	τεχνάσμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	τεχνάσμᾰτος	τῶν	τεχνασμᾰ́των
δοτική	τῷ	τεχνάσμᾰτῐ	τοῖς	τεχνάσμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	τέχνασμᾰ	τὰ	τεχνάσμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		τέχνασμᾰ		τεχνάσμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τεχνάσμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		τεχνασμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τέχνασμα < τεχνάζω < τέχνη

Ουσιαστικό

τέχνασμα ουδέτερο

1. έργο τέχνης, κομψοτέχνημα, τεχνούργημα

   ≈ συνώνυμα: τέχνημα

2. τέχνασμα, απάτη, δόλος, πανουργία

   ※  ἀλλὰ τοῦ μητροκτόνου / τεχνάσματ᾽ ἐστὶ ταῦτα καὶ πολὺς γέλως (Ευριπίδης, Ορέστης, 1559-1560)

   ※  οἱ μὲν δή τινες λέγουσιν ὡς ταῦτα πάντα τεχνάσματα ἦν τῶν προεστηκότων (Ξενοφών, Ελληνικά, 6, 4, 7)

Πηγές

• τέχνασμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τέχνασμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.