συγκρητισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συγκρητισμός	οι	συγκρητισμοί
γενική	του	συγκρητισμού	των	συγκρητισμών
αιτιατική	τον	συγκρητισμό	τους	συγκρητισμούς
κλητική		συγκρητισμέ		συγκρητισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγκρητισμός < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική syncrétisme < ελληνιστική κοινή συγκρητισμός (συμμαχία κρητικών πόλεων) < συγκρητίζω < σύν (συγ-) + Κρής

Προφορά

ΔΦΑ : /siŋ.ɡɾi.tiˈzmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐γκρη‐τι‐σμός

παλιότερος συλλαβισμός : συγ‐κρη‐τι‐σμός

Ουσιαστικό

συγκρητισμός αρσενικό

1. ανάμειξη

   ≈ συνώνυμα: συγκερασμός, συγχώνευση

2. (θρησκεία, ιστορία) η συγχώνευση στοιχείων από ελληνορωμαϊκές και ανατολικές λατρείες κατά την ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή
3. (φιλοσοφία, πολιτική) η ανάμειξη διαφορετικών ή ανόμοιων φιλοσοφικών θεωριών ή πολιτικών

   ≈ συνώνυμα: εκλεκτικισμός

4. (γλωσσολογία) η ανάμειξη ή συγχώνευση καταλήξεων διαφορετικών κλίσεων σ' έναν τύπο

Συγγενικά

• συγκρητικός
• → δείτε τις λέξεις συν και Κρήτη

Δείτε επίσης

• συγκρητισμός στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    συγκρητισμός

αγγλικά : syncretism (en) γαλλικά : syncrétisme (fr) γερμανικά : Synkretismus (de) ιταλικά : sincretismo (it)