σπατάλη
Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | σπατάλη | οι | σπατάλες |
| γενική | της | σπατάλης | των | σπαταλών |
| αιτιατική | τη | σπατάλη | τις | σπατάλες |
| κλητική | σπατάλη | σπατάλες | ||
| Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- σπατάλη < ελληνιστική κοινή σπατάλη < προελληνική [1]
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /spaˈtali/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : σπα‐τά‐λη
Ουσιαστικό
επεξεργασία
σπατάλη θηλυκό
- δαπάνη πόρων ή χρημάτων πέρα από το αναγκαίο, ειδικά όταν αυτά είναι περιορισμένα
- ※ με τις σπατάλες της για δικό της όφελος η κυβέρνηση έφερε την οικονομία στα όριά της
Αντώνυμα επεξεργασία
Συγγενικά επεξεργασία
Δείτε επίσης επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
σπατάλη
- ↑ Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.