ρύγχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ρύγχος	τα	ρύγχη
γενική	του	ρύγχους	των	ρυγχών
αιτιατική	το	ρύγχος	τα	ρύγχη
κλητική		ρύγχος		ρύγχη
Κατηγορία όπως «δάσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ρύγχος γουρουνιού

Ετυμολογία

ρύγχος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ῥύγχος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɾiŋ.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ρύγ‐χος

Ουσιαστικό

ρύγχος ουδέτερο

1. (ζωολογία) το εμπρόσθιο τμήμα από το κεφάλι κάποιων ζώων, που προεξέχει και περιλαμβάνει το στόμα και τη μύτη

   ≈ συνώνυμα: (οικείο) μουσούδα, μουσούδι

2. (ανατομία) το ακραίο εμπρόσθιο τμήμα ενός οργάνου του σώματος
3. η μυτερή άκρη ενός εργαλείου
4. (γενικότερα) κάθε μυτερή απόληξη

Συγγενικά

• ρυγχοειδής
• ρυγχωτός

Σύνθετα

• ορνιθόρρυγχος
• ρυγχοφόρος

Μεταφράσεις

    ρύγχος

αγγλικά : snout (en), muzzle (en) γαλλικά : museau (fr) εσπεράντο : muzelo (eo)