Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο προδότης οι προδότες
      γενική του προδότη των προδοτών
    αιτιατική τον προδότη τους προδότες
     κλητική προδότη προδότες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία επεξεργασία

προδότης < αρχαία ελληνική προδότης < προδίδωμι < πρό + δίδωμι

  Προφορά επεξεργασία

ΔΦΑ : /pɾoˈðo.tis/

  Ουσιαστικό επεξεργασία

προδότης αρσενικό (θηλυκό: προδότρια, προδότρα, προδότισσα)

  1. αυτός που προδίδει την πατρίδα του
     συνώνυμα: δωσίλογος, κουίσλινγκ
  2. που καταδίδει πρόσωπο σε εχθρούς
     συνώνυμα: καταδότης, σπιούνος, ρουφιάνος, Ιούδας Ισκαριώτης
  3. που αθετεί ηθικές υποχρεώσεις.
  4. που εγκαταλείπει φίλους ή οικείους σε ώρα ανάγκης
     συνώνυμα: άπιστος
  5. που φανερώνει μυστικά
     συνώνυμα: καρφί, πληροφοριοδότης, χαφιές, μαρτυριάρης

Συνώνυμα επεξεργασία

Συγγενικά επεξεργασία

  Μεταφράσεις επεξεργασία