πι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

πι < μεσαιωνική ελληνική πῖ < αρχαία ελληνική πεῖ

γυναίκα στηρίζεται σε πι

Ουσιαστικό

πι ουδέτερο άκλιτο

1. το δέκατο έκτο γράμμα του ελληνικού αλφάβητου (π, κεφαλαίο: Π) (Ν. Ελληνικής)
2. (προφορικό) βοήθημα βάδισης, για άτομα με κινητικές δυσκολίες σε σχήμα «Π», περιπατητήρας

Εκφράσεις

• στο πι και φι: πολύ γρήγορα

Μεταφράσεις

    πι

πολωνικά : pi (pl)