πεδιάς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πεδιάς	αἱ	πεδιάδες
γενική	τῆς	πεδιάδος	τῶν	πεδιάδων
δοτική	τῇ	πεδιάδῐ	ταῖς	πεδιάσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πεδιάδᾰ	τὰς	πεδιάδᾰς
κλητική ὦ!		πεδιάς		πεδιάδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πεδιάδε
γεν-δοτ	τοῖν		πεδιάδοιν
Με βραχύ άλφα στο θέμα -άς, -άδος.
3η κλίση, Κατηγορία 'δεκάς' όπως «δεκάς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πεδιάς < πέδ(ον) + -ιάς

• Ως επίθετο: θηλυκό του πεδιεινός, πεδινός, πέδιος.

Ουσιαστικό

πεδιάς, -άδος θηλυκό

1. πεδιάδα
2. (ως επίθετο) πεδινή (εννοείται θηλυκό ουσιαστικό όπως γῆ, χώρα, μάχη)

Πηγές

• πεδιάς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πεδιάς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.