παρένθεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παρένθεση	οι	παρενθέσεις
γενική	της	παρένθεσης*	των	παρενθέσεων
αιτιατική	την	παρένθεση	τις	παρενθέσεις
κλητική		παρένθεση		παρενθέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παρενθέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρένθεση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή παρένθεσις & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική parenthèse < υστερολατινική parenthesis < υστερολατινική παρένθεσις

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈɾen.θe.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρέν‐θε‐ση

Ουσιαστικό

παρένθεση θηλυκό

1. σημείο στίξης με τα σύμβολα ( ) που περικλείουν λέξεις ή φράσεις συμπληρωματικές ή διευκρινιστικές στον λόγο
2. οι λέξεις ή φράσεις που κλείνονται εντός του παραπάνω σημείου στίξης
3. (μεταφορικά) ό,τι ξεφεύγει από την ομοιομορφία ή μια ομοιόμορφη ροή και την διακόπτει

Συγγενικά

• παρενθετικά
• παρενθετικός
• παρένθετος

→ και δείτε τις λέξεις παρά, ενθέτω και θέτω

Μεταφράσεις

    παρένθεση

αγγλικά : parenthesis (en), round bracket (en) γαλλικά : parenthèse (fr) γερμανικά : Klammer (de) εσπεράντο : parentezo (eo) πολωνικά : nawias (pl)