πίσος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πῐσο-
ονομαστική	ὁ	πίσος	οἱ	πίσοι
γενική	τοῦ	πίσου	τῶν	πίσων
δοτική	τῷ	πίσῳ	τοῖς	πίσοις
αιτιατική	τὸν	πίσον	τοὺς	πίσους
κλητική ὦ!		πίσε		πίσοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πίσω
γεν-δοτ	τοῖν		πίσοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πίσος < άγνωστης ετυμολογίας (σκοτεινό έτυμο). Πιθανόν ξένη λέξη (θρακο-φρυγική)

Ουσιαστικό

πίσος αρσενικό

1. (φυτό) η μπιζελιά
2. (όσπριο) μπιζέλι

Άλλες μορφές

• πίσον (ουδέτερο)
• πισός (σε κώδικες)

Πηγές

• πίσος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πίσος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.