οἰκέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

οἰκέω < οἶκος

Ρήμα

οἰκέω - οἰκῶ και επικό οἰκείω

1. κατοικώ

   ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Πλάτων, Φαῖδρος, 246d

   Πέφυκεν ἡ πτεροῦ δύναμις τὸ ἐμβριθὲς ἄγειν ἄνω μετεωρίζουσα ᾗ τὸ τῶν θεῶν γένος οἰκεῖ

   Η δύναμη του φτερού είναι το φυσικό της να τραβάη το βαρύ προς τα πάνω, και να το ανεβάζη ψηλά εκεί όπου κατοικεί το γένος των θεών·

   Μετάφραση (1948),Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος @greek-language.gr

   ΣτΕ Απόσπασμα από την παλινωδία του Σωκράτη για την υπεράσπιση του έρωτα

2. αποικίζω
3. διευθύνω τα του οίκου

Άλλες μορφές

• επικός τύπος : οἰκείω
• λοκρικός τύπος: ϝοικέω