μάστιγα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μάστιγα	οι	μάστιγες
γενική	της	μάστιγας	των	μαστίγων
αιτιατική	τη	μάστιγα	τις	μάστιγες
κλητική		μάστιγα		μάστιγες
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάστιγα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μάστιγα, αιτιατική τού μάστιξ

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈma.sti.ɣa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μά‐στι‐γα

Ουσιαστικό

μάστιγα θηλυκό

1. (μεταφορικά) χαρακτηρισμός για κάτι που επιφέρει μεγάλη συμφορά, που προκαλεί μεγάλη καταστροφή
2. (λόγιο, κυριολεκτικά) το μαστίγιο

Μεταφράσεις

    μεταφορική σημασία

αγγλικά : plague (en), scourge (en)

    κυριολεκτική σημασία

→ δείτε τη λέξη μαστίγιο

Μεταφράσεις προς κατάταξη κατά έννοια

    για έλεγχο

γαλλικά : fléau (fr) ισπανικά : plaga (es) ιταλικά : flagello (it) ρουμανικά : flagel (ro)

Πηγές

• μάστιγα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• μάστιγα - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

μάστιγαθηλυκό

• αιτιατική ενικού του μάστιξ