κρύπτη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κρύπτη	οι	κρύπτες
γενική	της	κρύπτης	των	κρυπτών
αιτιατική	την	κρύπτη	τις	κρύπτες
κλητική		κρύπτη		κρύπτες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κρύπτη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κρύπτη < αρχαία ελληνική κρυπτή

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkɾi.pti/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κρύ‐πτη

Ουσιαστικό

κρύπτη θηλυκό

1. καλυμμένος χώρος κατάλληλος για την απόκρυψη αντικειμένων ή ανθρώπων
2. υπόγεια κατασκευή σε σχήμα θόλου η οποία λειτουργούσε ως χώρος λατρείας κατά τη διάρκεια των διωγμών των Χριστιανών
3. είδος τάφου εντός μεγαλύτερου, οικογενειακού κυρίως, τάφου
4. (ανατομία) κόλπωμα στο επιθήλιο

Μεταφράσεις

    κρύπτη

αγγλικά : crypt (en) γαλλικά : crypte (fr)