κοσμώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κοσμώ < αρχαία ελληνική κοσμῶ

Ρήμα

κοσμώ

1. στολίζω

   ※  Το πάνω χείλος του κοσμούσε ένα πλούσιο καλοσχηματισμένο μουστάκι. (Τεύκρος Μιχαηλίδης (2006) Πυθαγόρεια Εγκλήματα [μυθιστόρημα])

2. (μεταφορικά) προσδίδω αξία, τιμώ

Συγγενικά

• κόσμημα (βλέπε λέξη)
• κόσμηση (κόσμησις)
• κοσμητεία
• κοσμητικός
• κοσμήτορας - κοσμήτρια (κοσμήτωρ)

Σύνθετα

• διακοσμώ

Συνώνυμα

• ομορφαίνω
• διακοσμώ

Μεταφράσεις

    κοσμώ

γαλλικά : orner (fr)