κορφή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κορφή	οι	κορφές
γενική	της	κορφής	των	κορφών
αιτιατική	την	κορφή	τις	κορφές
κλητική		κορφή		κορφές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κορφή < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κορφή < αρχαία ελληνική κορυφή με συγκοπή του [i] ανάμεσα σε δύο σύμφωνα. Δείτε και το νεοελληνικό κορυφή

Προφορά

ΔΦΑ : /koɾˈfi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κορ‐φή

Ουσιαστικό

κορφή θηλυκό

1. (προφορικό) άλλη μορφή του κορυφή
2. (ειδικότερα)
   1. η άκρη βλαστού όταν είναι τρυφερή

      ≈ συνώνυμα: κορφάδα

   2. ο αφρός στο επάνω μέρος

      → δείτε  το καϊμάκι, το αφρόγαλα

Εκφράσεις

• από την κορφή ως τα νύχια : ολοκληρωτικά
• από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα

Συγγενικά

• ακορφολόγητος
• βουνοκορφή
• δίκορφος
• κολοκυθοκορφάδα
• κορφάδα
• κορφιάς
• κορφιάτικος
• κορφοβούνι
• κορφολόγημα
• κορφολογώ
• κόρφος
• κορφούλα
• πατόκορφα
• τρίκορφος

→ και δείτε τη λέξη κορυφή

Μεταφράσεις

    κορφή

→ δείτε τις λέξεις κορυφή και κορφάδα