κισσάμπελος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	κισσάμπελος	οἱ/αἱ	κισσάμπελοι
γενική	τοῦ/τῆς	κισσαμπέλου	τῶν	κισσαμπέλων
δοτική	τῷ/τῇ	κισσαμπέλῳ	τοῖς/ταῖς	κισσαμπέλοις
αιτιατική	τὸν/τὴν	κισσάμπελον	τοὺς/τὰς	κισσαμπέλους
κλητική ὦ!		κισσάμπελε		κισσάμπελοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κισσαμπέλω
γεν-δοτ	τοῖν		κισσαμπέλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμηλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κισσάμπελος (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική κισσ(ός) + -άμπελος (ἄμπελος)

Ουσιαστικό

κισσάμπελος αρσενικό ή θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή. φυτό) είδος αναρριχητικού φυτού του είδους Parietaria officinalis

Άλλες γραφές

• κιττάμπελος

Συνώνυμα

• ἑλξίνη
• κισσάνθεμον

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις κισσός και ἄμπελος

Πηγές

• κισσάμπελος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.