θέληση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	θέληση	οι	θελήσεις
γενική	της	θέλησης*	των	θελήσεων
αιτιατική	τη	θέληση	τις	θελήσεις
κλητική		θέληση		θελήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, θελήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θέληση < αρχαία ελληνική θέλησις < θέλω

Ουσιαστικό

θέληση θηλυκό

• η βούληση, επιθυμία που δυνητικά οδηγεί σε δράση, το εσωτερικά κίνητρα ή οι επιθυμίες ενός ατόμου που εκδηλώνονται με ενέργειες προς κάποιο σκοπό

Συγγενικά

• θέλω
• θεληματικός
• εθελοντής

Συνώνυμα

• βούληση

Μεταφράσεις

    θέληση

αγγλικά : will (en) γαλλικά : volonté (fr) ρουμανικά : voință (ro)