Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο δόλος οι δόλοι
      γενική του δόλου των δόλων
    αιτιατική τον δόλο τους δόλους
     κλητική δόλε δόλοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία επεξεργασία

δόλος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική δόλος (δόλωμα, απάτη) [1]

  Προφορά επεξεργασία

ΔΦΑ : /ˈðo.los/
τυπογραφικός συλλαβισμός: δό‐λος

  Ουσιαστικό επεξεργασία

δόλος αρσενικό

  • τρόπος ή μέσο εξαπάτησης ή παραπλάνησης κάποιου
    εξυφαίνω δόλο εναντίον κάποιου
    ※  Τὸν κόσμ' ὁ δόλος διοικεῖ κ' ἡ ἄδικ' εἰμαρμένη. Τα πλούτη έχουν οι κακοί, κι εδώ στους βράχους κατοικεί η αρετή κρυμμένη. (Ο Κλέφτης)

Συνώνυμα επεξεργασία

Συγγενικά επεξεργασία

 ετυμολογικό πεδίο 
δολ- 

  Μεταφράσεις επεξεργασία

  Αναφορές επεξεργασία



Αρχαία ελληνικά (grc) επεξεργασία

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική δόλος οἱ δόλοι
      γενική τοῦ δόλου τῶν δόλων
      δοτική τῷ δόλ τοῖς δόλοις
    αιτιατική τὸν δόλον τοὺς δόλους
     κλητική ! δόλε δόλοι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  δόλω
γεν-δοτ τοῖν  δόλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία επεξεργασία

δόλος < θέμα δολ-, πιθανόν σχετίζεται με τη λατινική dolus λείπει η ετυμολογία

  Ουσιαστικό επεξεργασία

δόλος αρσενικό

  1. (έννοια «τέχνασμα»)
    1. δόλωμα στο ψάρεμα
    2. εξαπάτηση, τέχνασμα
      ※  8ος αιώνας   Ὅμηρος, Ἰλιάς, 6 (Ζ. Ἕκτορος καὶ Ἀνδρομάχης ὁμιλία.), στίχ. 187 πυκινὸν δόλον ἄλλον ὕφαινε
      ※  Δεινὸν τὸ πλῆθος σὺν δόλῳ τε δύσμαχον. (Ευριπίδης, Ἑκάβη, 884)
  2. πάσσαλος (στον Ησύχιο)

Συγγενικά επεξεργασία

 ετυμολογικό πεδίο 
δολ- 

  Πηγές επεξεργασία