διαπρέπω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διαπρέπω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαπρέπω < δια- + πρέπω (φαίνομαι καλά, ξεχωρίζω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯aˈpɾe.po/ & /ðʝaˈpɾe.po/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐πρέ‐πω

Ρήμα

διαπρέπω, αόρ.: διέπρεψα (χωρίς παθητική φωνή)

• πετυχαίνω σπουδαία πράγματα στον τομέα μου και ξεχωρίζω, γίνομαι ονομαστός.

Συγγενικά

• διαπρεπής
• → δείτε τη λέξη 

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	διαπρέπω	διέπρεπα	θα διαπρέπω	να διαπρέπω		διαπρέποντας
β' ενικ.	διαπρέπεις	διέπρεπες	θα διαπρέπεις	να διαπρέπεις	διάπρεπε
γ' ενικ.	διαπρέπει	διέπρεπε	θα διαπρέπει	να διαπρέπει
α' πληθ.	διαπρέπουμε	διαπρέπαμε	θα διαπρέπουμε	να διαπρέπουμε
β' πληθ.	διαπρέπετε	διαπρέπατε	θα διαπρέπετε	να διαπρέπετε	διαπρέπετε
γ' πληθ.	διαπρέπουν(ε)	διέπρεπαν διαπρέπαν(ε)	θα διαπρέπουν(ε)	να διαπρέπουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		διέπρεψα	θα διαπρέψω	να διαπρέψω		διαπρέψει
β' ενικ.		διέπρεψες	θα διαπρέψεις	να διαπρέψεις	διάπρεψε
γ' ενικ.		διέπρεψε	θα διαπρέψει	να διαπρέψει
α' πληθ.		διαπρέψαμε	θα διαπρέψουμε	να διαπρέψουμε
β' πληθ.		διαπρέψατε	θα διαπρέψετε	να διαπρέψετε	διαπρέψτε
γ' πληθ.		διέπρεψαν διαπρέψαν(ε)	θα διαπρέψουν(ε)	να διαπρέψουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω διαπρέψει	είχα διαπρέψει	θα έχω διαπρέψει	να έχω διαπρέψει
β' ενικ.	έχεις διαπρέψει	είχες διαπρέψει	θα έχεις διαπρέψει	να έχεις διαπρέψει
γ' ενικ.	έχει διαπρέψει	είχε διαπρέψει	θα έχει διαπρέψει	να έχει διαπρέψει
α' πληθ.	έχουμε διαπρέψει	είχαμε διαπρέψει	θα έχουμε διαπρέψει	να έχουμε διαπρέψει
β' πληθ.	έχετε διαπρέψει	είχατε διαπρέψει	θα έχετε διαπρέψει	να έχετε διαπρέψει
γ' πληθ.	έχουν διαπρέψει	είχαν διαπρέψει	θα έχουν διαπρέψει	να έχουν διαπρέψει

Μεταφράσεις

    διαπρέπω

γαλλικά : exceller (fr)