έπαινος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	έπαινος	οι	έπαινοι
γενική	του	επαίνου & έπαινου	των	επαίνων
αιτιατική	τον	έπαινο	τους	επαίνους & έπαινους
κλητική		έπαινε		έπαινοι
Κατηγορία όπως «δάσκαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έπαινος < αρχαία ελληνική ἔπαινος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈe.pe.nos/

Ουσιαστικό

έπαινος αρσενικό

1. η επιδοκιμασία, η έκφραση καλών λόγων

   ≠ αντώνυμα: ψόγος

2. επίσημη τιμητική διάκριση για καλές πράξεις ή συμπεριφορά και συνήθως περιλαμβάνει αντίστοιχο έντυπο στο οποίο καταχωρείται ο λόγος απονομής

Μεταφράσεις

    έπαινος

γαλλικά : éloge (fr) πολωνικά : pochwała (pl)