Τρίκκη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἡ	Τρίκκη
γενική	τῆς	Τρίκκης
δοτική	τῇ	Τρίκκῃ
αιτιατική	τὴν	Τρίκκην
κλητική ὦ!		Τρίκκη
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Τρίκκη < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Τρίκκη θηλυκό

1. (ελληνική μυθολογία) κόρη του Πηνειού (ή του Ασωπού)

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 2 (Β. Ὄνειρος. Διάπειρα. Βοιωτία ἢ κατάλογος νεῶν.), στίχ. 729

2. πόλη της Θεσσαλίας, στην Εστιαιώτιδα

   ※  1ος αιώνας πκε&κε Στράβων, Γεωγραφικά, ΙΔ, 1, 39

   Πρώτη δ᾽ ἐστὶν ἐξ Ἐφέσου Μαγνησία πόλις Αἰολίς͵ λεγομένη δὲ ἐπὶ Μαιάνδρωι· πλησίον γὰρ αὐτοῦ ἵδρυται· πολὺ δὲ πλησιαίτερον ὁ Ληθαῖος ἐμβάλλων εἰς τὸν Μαίανδρον͵ τὴν δ᾽ ἀρχὴν ἔχων ἀπὸ Πακτύου τοῦ τῶν Ἐφεσίων ὄρους· ἕτερος δ᾽ ἐστὶ Ληθαῖος ὁ ἐν Γορτύνηι καὶ ὁ περὶ Τρίκκην͵ ἐφ᾽ ὧι ὁ Ἀσκληπιὸς γεννηθῆναι λέγεται.

   → δείτε Τρίκαλα στα νέα ελληνική

Άλλες γραφές

• Τρίκη

Παράγωγα

• Τρικκαῖος

Πηγές

• Τρίκκη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.