Αναγέννηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	η	Αναγέννηση
γενική	της	Αναγέννησης*
αιτιατική	την	Αναγέννηση
κλητική		Αναγέννηση
* παλιότερος λόγιος τύπος, Αναγεννήσεως Δείτε και αναγέννηση.
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Αναγέννηση < αναγέννηση, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική Renaissance

Ουσιαστικό

Αναγέννηση θηλυκό

1. (ευρωπαϊκή ιστορία) η ιστορική περίοδος του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, μετά το τέλος του Μεσαίωνα (15ος αιώνας) έως το τέλος του 16ου αιώνα, η οποία χαρακτηρίζεται από την ανανέωση των γραμμάτων, των επιστημών και των τεχνών, υπό την επιρροή της κλασικής (ελληνικής και ρωμαϊκής) αρχαιότητας
2. (γενικότερα) → δείτε τη λέξη αναγέννηση

Συγγενικά

• αναγεννησιακός

→ και δείτε τη λέξη αναγέννηση

Δείτε επίσης

• Αναγέννηση στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    Αναγέννηση

αγγλικά : Renaissance (en) γαλλικά : Renaissance (fr)