Παράρτημα:Ρηματικοί τύποι (νέα ελληνικά): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Flyax (συζήτηση | συνεισφορές) |
Flyax (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
==Υποτακτική==
Η [[υποτακτική]] ως ρηματική έγκλιση εκφράζει στα νέα ελληνικά το ενδεχόμενο ή το επιθυμητό ή την απορία. Σχηματίζεται κυρίως με τα μόρια [[να]] και [[ας]], το αρνητικό μόριο [[μη|μη(ν)]] και το επίρρημα [[ίσως]], ακολουθεί όμως και πολλές άλλες λέξεις με υποθετική σημασία ή απόχρωση, πχ τα [[αν]], [[και αν|και αν / κι αν]], [[όποιος]], [[όποτε]].
Υποτακτική σχηματίζουν τρεις χρόνοι:
# '''Ενεστώτας''', όπου έχει τις ίδιες καταλήξεις με την οριστική, συνοδεύεται όμως από τα προαναφερθέντα μόρια.
# '''Αόριστος''', όπου συναντάμε το ίδιο θέμα και τις ίδιες καταλήξεις με την οριστική του συνοπτικού (στιγμιαίου) μέλλοντα.
# '''Παρακείμενος''', ο οποίος σχηματίζεται από την υποτακτική του ρήματος [[έχω]] και το [[#Απαρέμφατο αορίστου|απαρέμφατο]] του αορίστου.
==Απαρέμφατο αορίστου==
Το απαρέμφατο αορίστου στα νέα ελληνικά είναι άκλιτος ρηματικός τύπος που χρησιμοποιείται στον σχηματισμό των συντελεσμένων περιφραστικών ρημάτων σε συνδυασμό με το ρήμα [[έχω]]. Σχηματίζεται από το αναύξητο αοριστικό θέμα και την κατάληξη '''-ει/-εί'''.
| |||