υποταγματάρχης

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

υποταγματάρχης < υπό + ταγματάρχης.

Ουσιαστικό

υποταγματάρχης αρσενικό

• Ιστορικός βαθμός αξιωματικού του ελληνικού στρατού ξηράς ανώτερος αυτού του επιλοχαγού και κατώτερος εκείνου του ταγματάρχη. Ο βαθμός αυτός ήταν ενεργός κατά τα έτη 1929 - 1963.

Δείτε επίσης

• ταγματάρχης (↑ανώτερος)
• επιλοχαγός (↓κατώτερος)
• λοχαγός
• πρωθυπολοχαγός
• υπολοχαγός
• ανθυπολοχαγός

Μεταφράσεις

    υποταγματάρχης