Παράρτημα:Προφορά/γαλλικά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γενικά, η γαλλική προφέρει το τελευταίο σύμφωνο μιας λέξης όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από ένα φωνήεν ή ένα [[h muet]], και δεν υπάρχει ανάμεσά τους κανένα σημείο [[στίξη]]ς (''λεξικό Grevisse''). Παρ' όλ' αυτά, δεν υπάρχει ξεκάθαρος κανόνας που να λέει πότε πρέπει ή δεν πρέπει να γίνει η liaison.

 

* un savant enfant ({{IPAchar|œ̃ sa.vɑ̃.t‿ɑ̃.fɑ̃}}), « un enfant qui est savant » ([[savant]] είναι ένα [[επίθετο]]) ;

* un savant enfant ({{IPAchar|œ̃ sa.vɑ̃ ɑ̃.fɑ̃}}), « un savant qui est encore un enfant » ([[savant]] είναι ένα [[ουσιαστικό]]).