υδρογονοβόμβα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Badseed (συζήτηση | συνεισφορές)
-κατ
imported>Elenardil
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Ο [[πυρήνας]] μιας υδρογονοβόμβας αποτελείται από άτομα [[δευτέριο|δευτέριου]] και [[τρίτιο|τρίτιου]], τα οποία είναι βαρέα [[ισότοπο|ισότοπα]] του [[υδρογόνο|υδρογόνου]]. Για την πυροδότηση μιας υδρογονοβόμβας προαπαιτείται μια μικρότερη έκρηξη σχάσης δηλαδή μιας μικρής [[ατομική βόμβα|ατομικής βόμβας]], συνήθως [[πλουτώνιο|πλουτωνίου]], η οποία λαμβάνει χώρα στο περίβλημα του πυρήνα υδρογόνου. Αυτή η πρώτη έκρηξη αυξάνει την θερμοκρασία του πυρήνα σε 100 εκατομμύρια Βαθμούς [[Κλίμακα Κελσίου|Κελσίου]] οδηγώντας έτσι σε [[σύντηξη]] το δευτέριο και το τρίτιο, παράγοντας άτομα ηλίου και [[νετρόνιο|νετρόνια]] με ταυτόχρονη έκλυση τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας.
 
Η καταστροφική της ισχύ μεγιστοποιείται από την ενέργεια των απελευθερωμένων νετρονίων, τα οποία σε συνδιασμόσυνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες είναι σε θέση να αντιδράσουν ακόμα και με τα πιο αδρανή ραδιενεργά υλικά όπως το [[απεμπλουτισμένο ουράνιο]], πράγμα αδύνατο σε μικρότερες ενεργειακές συνθήκες. Αυτό το κύμα ενέργειας υπερδιπλασιάζει την απόδοση της βόμβας αφήνωντας παράλληλα πίσω του και τις μακροχρόνιες επιπτώσεις του με την δημιουργία ραδιενεργών καταλοίπων.
 
Η πρώτη έκρηξη βόμβας υδρογόνου έγινε στις [[31 Οκτωβρίου]] (1η Νοεμβίου τοπική) [[1952]] στην [[ατόλη]] [[Enewetak]], στα [[Νησιά Μάρσαλ]] (Marshall) του Ειρηνικού ωκεανού από τις ΗΠΑ. Η έκρηξη εξαέρωσε 80 τόνους εδάφους και είχε 8 μίλια διάμετρο με 27 μίλια ύψος.