Διωναῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Διωναῖος	ἡ	Διωναίᾱ	τὸ	Διωναῖον
γενική	τοῦ	Διωναίου	τῆς	Διωναίᾱς	τοῦ	Διωναίου
δοτική	τῷ	Διωναίῳ	τῇ	Διωναίᾳ	τῷ	Διωναίῳ
αιτιατική	τὸν	Διωναῖον	τὴν	Διωναίᾱν	τὸ	Διωναῖον
κλητική ὦ!		Διωναῖε		Διωναίᾱ		Διωναῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Διωναῖοι	αἱ	Διωναῖαι	τὰ	Διωναῖᾰ
γενική	τῶν	Διωναίων	τῶν	Διωναίων	τῶν	Διωναίων
δοτική	τοῖς	Διωναίοις	ταῖς	Διωναίαις	τοῖς	Διωναίοις
αιτιατική	τοὺς	Διωναίους	τὰς	Διωναίᾱς	τὰ	Διωναῖᾰ
κλητική ὦ!		Διωναῖοι		Διωναῖαι		Διωναῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Διωναίω	τὼ	Διωναίᾱ	τὼ	Διωναίω
γεν-δοτ	τοῖν	Διωναίοιν	τοῖν	Διωναίαιν	τοῖν	Διωναίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «ὡραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Διωναῖος < Διών(η) + -αῖος

Επίθετο

Διωναῖος, -α , -ον

• ο σχετικός με τη Διώνη

Πηγές

• Διωναῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.