ὑψίθρονος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὑψίθρονος < ὕψι + θρόνος

Επίθετο

ο, η ὑψίθρονος, το ὑψίθρονον

• εκείνος που έχει υψηλά το θρόνο του