ὑποσκαφή

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὑποσκαφή	αἱ	ὑποσκαφαί
γενική	τῆς	ὑποσκαφῆς	τῶν	ὑποσκαφῶν
δοτική	τῇ	ὑποσκαφῇ	ταῖς	ὑποσκαφαῖς
αιτιατική	τὴν	ὑποσκαφήν	τὰς	ὑποσκαφᾱ́ς
κλητική ὦ!		ὑποσκαφή		ὑποσκαφαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὑποσκαφᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		ὑποσκαφαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑποσκαφή < αρχαία ελληνική ὑποσκάπτω < ὑπο- + σκάπτω

Ουσιαστικό

ὑποσκαφή θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) υποσκαφή

Συγγενικά

• ὑποσκαφιόκαρτος
• ὑποσκαφισμός

→ και δείτε τη λέξη ὑποσκάπτω

Πηγές

• ὑποσκαφή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.