ὑπερβάλλων

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ὑπερβάλλων < → λείπει η ετυμολογία

Μετοχή

ὑπερβάλλων, -ουσα, -ον συχνά σε επιθετική χρήση, μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος ὑπερβάλλω

• υπερβαίνω τα όρια, είμαι υπερβολικός, υπέρμετρος, αλόγιστος

  ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Δημοσθένης, Κατ’ Ἀριστοκράτους, 122 @scaife.perseus

  ἀλλʼ ἄχρι τούτου καὶ φιλεῖν, οἶμαι, χρὴ καὶ μισεῖν, μηδετέρου τὸν καιρὸν ὑπερβάλλοντας.

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Πλάτων, Πολιτεία, 3, 402e

  σωφροσύνῃ καὶ ἡδονῇ ὑπερβαλλούσῃ ἔστι τις κοινωνία;

  υπάρχει καμιά σχέση μεταξύ της εγκρατείας και της υπερβολικής ηδονής;

  Μετάφραση (στη δημοτική, χ.χ.): Ιωάννης Γρυπάρης. Θεσσαλονίκη: ΚΕΓ, 2015 (στην καθαρεύουσα, 1911, Εκδ.Φέξη) @greek‑language.gr

Πηγές

• ὑπερβάλλω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὑπερβάλλω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ΜΟΡΦΩ@ΛΟΓΕΙΟΝ
• μορφολογία@perseus.tufts.edu