ὀνοβρυχίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὀνοβρυχίς	αἱ	ὀνοβρυχίδες
γενική	τῆς	ὀνοβρυχίδος	τῶν	ὀνοβρυχίδων
δοτική	τῇ	ὀνοβρυχίδῐ	ταῖς	ὀνοβρυχίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ὀνοβρυχίδᾰ	τὰς	ὀνοβρυχίδᾰς
κλητική ὦ!		ὀνοβρυχίς*		ὀνοβρυχίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀνοβρυχίδε
γεν-δοτ	τοῖν		ὀνοβρυχίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀνοβρυχίς < → δείτε τη λέξη ὀνόβρυχις

Ουσιαστικό

ὀνοβρυχίς θηλυκό

• (φυτό) άλλη γραφή του ὀνόβρυχις

Πηγές

• ὀνοβρυχίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.