ἱερόκτιτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἱερόκτιτος < ἱερός + κτίτης (< κτίζω)

Επίθετο

ἱερόκτιτος, -ος, -ον

• αυτός που έχει ανεγερθεί με ιερό χαρακτήρα, βωμός, ναός κ.λπ.