ἰατρεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἰατρεῖον	τὰ	ἰατρεῖᾰ
γενική	τοῦ	ἰατρείου	τῶν	ἰατρείων
δοτική	τῷ	ἰατρείῳ	τοῖς	ἰατρείοις
αιτιατική	τὸ	ἰατρεῖον	τὰ	ἰατρεῖᾰ
κλητική ὦ!		ἰατρεῖον		ἰατρεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἰατρείω
γεν-δοτ	τοῖν		ἰατρείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἰατρεῖον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἰατρεῖον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (ιατρική) → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)

Πηγές

• ἰατρεῖον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἰατρεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.